- danlaq
- is. Töhmət, məzəmmət, tənə. İşini yaxşı gör, danlaq eşitmə. – Yunis anasının danlağına cavab vermirdi. M. C.. Mədədin danlağını eşidən Xanpəri hirsindən bir yerdə otura bilmirdi. Ə. Vəl..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
iltiyam — ə. danlaq, məzəmmət ə. yaranın ağzının bitişib yaxşı olması … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
töhmət — ə. danlaq, danlama, məzəmmət … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tənbih — ə. 1) oyandırma, oyatma; 2) ağlını başına yığma; 3) çəkindirmə, bir işi görməməyi tövsiyə və ya əmr etmə; 4) cəza, cəzalandırma; 5) danlama, danlaq, tənbeh etmə. Tənbihi amm ümumi danlaq, ümumi qınaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tənə — <ər.> 1. is. Danlaq, məzəmmət. <Çopo:> Ceynizin gülüşündə mənim keçmiş ənənəpərəstliyimə qarşı bir tənə duydum. Ç.. Xanpərinin ucundan <Mədədin> üzü çoxlu danlaq yeyib, qulağı hədsiz tənələr eşidibdir. Ə. Vəl.. Tənə etmək –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üz — is. 1. İnsan başının qabaq hissəsi; surət, sifət, çöhrə, sima. Üzünün ifadəsi. Qəşəng üz. – Mərcan bəy diqqətlə Kərbəlayı Qubadın üzünə baxır. Ü. H.. <Qızın> yumru, gözəl üzü və yanaqları açıq sərin havada qızarmışdı. M. İ.. // Heyvan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fahma — (Salyan) minnət, danlaq. – Mən heç dədəmnən fahma götürməmişəm … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tikə — (Salyan) divan, danlaq. – Mənə tutulan tikə sənə tutulsa, başu: qoymağa yer axtara:san ◊ Tikə tutmağ – divan tutmaq. – Hirssənəndə özüə bi tikə tutursan ki, tanınmalun qalmır … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
məlam — ə. 1) tənə, danlaq; 2) məzəmmət, töhmət … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məlamət — ə. qınama, qınayış, danlaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
sərzəniş — f. danlaq, məzəmmət … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti